Dziecko mniej więcej w okolicach drugich urodzin zaczyna okres budowania swojej odrębności od rodziców. Samo chcę o sobie decydować i jednocześnie dopiero zaczyna uczyć się, jak radzić sobie z emocjami. To właśnie w tym czasie duża część rodziców zastanawia się, co się stało z moim dzieckiem? Dlaczego dziecko nie słucha i co zrobić, żeby dziecko znowu zaczęło słuchać? Aby odbudować komunikację, rodzic musi zmienić swoje nastawienie i zaakceptować fakt, że nasze dziecko już nigdy nie będzie pasywne i że już zawsze będzie miało swoje zdanie. A zadaniem rodziców jest nauczenie dziecka wyrażania swoich potrzeb, sztuki pozytywnej negocjacji oraz radzenia sobie z trudnymi emocjami. Jednocześnie nie winiąc dziecka za to, że je odczuwa. To naprawdę trudne zadanie dla rodzica, ale możliwe do wykonania!
Aby dogadać się z naszym dzieckiem, które chcę być traktowane, jak osoba dorosła, jednocześnie nie mając jeszcze takich zasobów poznawczych, aby o sobie w pełni decydować, musimy posługiwać się pewnymi metodami, które ułatwią komunikację dziecko – rodzic.
„Daj dziecku wybór” to metoda, której jakiś czas temu poświęciłam, cały artykuł. Uważam, że ta technika dla dwuletnich dzieci jest najbardziej skuteczna i sprawdza się praktycznie na każdym dziecku i w każdej sytuacji. Więcej o tej technice możesz przeczytać w tym artykule.
Im dziecko jest starsze, a tym samym bardziej rozumne i elokwentne, tym więcej metod możemy wykorzystywać w zależności od sytuacji.
W dzisiejszym artykule chciałabym opisać kolejne techniki, które również z powodzeniem stosuje, aby przekonać córkę, żeby zrobiła, to o co ją proszę.
1. Dziecko nie słucha! Co zrobić? – Baw się!
Kolejną techniką, którą stosuje to zachęcenie córki do wykonania jakiejś czynności pod pretekstem zabawy. Ta technika sprawdza się idealnie, kiedy chcemy, aby nasze dziecko posprzątało, ubrało się czy nie ociągało się zbytnio podczas powrotu do domu. Aby zobaczyć, jak wykorzystuję tę technikę w życiu, przeczytaj poniższe przykłady.
Przykład 1 – Sprzątanie zabawek
Jeśli chce, aby córka posprzątała zabawki, najpierw zaczynam od techniki „Daj dziecku wybór”, która jest najłatwiejsza. Pytam córkę, co najpierw posprzątamy książki czy klocki? Lalki czy zabawkowe jedzenie? Jeśli jednak ta technika mnie zawiedzie, urządzam wielki wyścigi sprzątania zabawek. Zachwycam się szybkością, z którą córka sprząta zabawki. Pytam, czy zdąży schować je szybciej niż ja albo czy np. uda jej się schować dwa puzzle naraz do pudełka. Każdy z nas ma w sobie żyłkę rywalizacji i każdy z nas lubi wygrywać, w związku z tym córka bardzo lubi takie wyścigi i raczej nie zdarza się, żeby ta metoda nie zadziała.
Przykład 2 – Ubierania się
Kiedy moja córka nie chcę się ubrać i ucieka, zaczynam udawać, że jej ubrania potrafią mówić i proszą ją, żeby je założyła. Czasem udaje też, że nie wiem, jak powinno założyć się majtki i np. zakładam córce majtki na głowę, a skarpetki na ręce. Później córka z dumą pokazuje mi, jak należy poprawnie się ubierać.
2. Dziecko nie słucha! Co zrobić? – Zaakceptuj emocje dziecka
Kolejna metoda, którą od czasu do czasu zdarza mi się wykorzystać to technika zaakceptuj emocje dziecka. Ta metoda sprawdza się zazwyczaj, kiedy nasze dziecko jest czymś rozzłoszczone. Na przykład: kiedy nie możemy wejść na plac zabaw, nie może się ubrać lub dopasować puzzle.
Przykład 1 – Nie mogę dopasować klocka
Mówię do córki: Ojej jesteś zła, że nie możesz dopasować tego klocka, to takie wkurzające. Nie dziwię Ci się. Ułożenie klocków jest czasem bardzo trudne. Co za wkurzające klocki! Jeśli odpowiednio moduluję przy tym głosem córce zazwyczaj poprawia się humor i śmieje się ze mnie 
Przykład 2 – Nie możemy wejść na plac zabaw z powodu kwarantanny.
Mówię do córki: Chcesz wejść na plac zabaw, ale nie możemy? Jesteś zła, że nie możemy tam wejść? Lubisz się tam bawić? Ja też! Szkoda, że nie możemy tam wejść. Jak tylko otworzą place zabaw to przyjdziemy i będziemy bawić się bardzo długo? Może przyniesiemy sobie drugie śniadanie? Córka zazwyczaj odchodziła bez płaczu planując wspólnie ze mną, jak będzie wyglądało nasze kolejne wyjście na plac zabaw.
3. Dziecko nie słucha! Co zrobić? – Snujcie plany na przyszłość!
Kiedy córka, nie może gdzieś wejść, czy czegoś dostać, staram się w taki sposób ustawić naszą rozmowę, aby córka była już myślami w przyszłości. Tak jak w opisanym wyżej przykładzie oprócz tego, że staram się opisać i zaakceptować emocję córki, od razu przechodzę do drugiej metody. Metody wyobrażania podczas której wspólnie z córką planujemy naszą kolejną wyprawę na plac zabaw. Szczegółowo planując, co zabierzemy do zabawy i jedzenia.
Córce podczas takiego planowania zazwyczaj poprawia się humor i podejmuje się nowej aktywności.
4. Dziecko nie słucha! Co zrobić? -Opisz swoje emocje
Kiedy córka chce ściągnąć kask, wspina się na meble lub odjeżdża za daleko na hulajnodze, oprócz tego, że tłumacze jej, jakie to niebezpieczne, mówię też, że boje się, że zrobi sobie krzywdę, że za bardzo ją kocham, aby na to pozwolić.
Córka dużo chętniej godzi się na przestrzeganie pewnych zasad, kiedy wie, że się o nią boję i dlatego zachowałam się w taki, a nie inny sposób.
Mówię też o swoich emocjach, kiedy nie podoba mi się, że córka mnie uderzy, lub kiedy muszę coś zrobić. Wiadomo, nie zawsze to działa, ale chcę, żeby córka wiedziała, że też mam emocje i uczyła się je szanować.
Jeśli chcesz jeszcze bardziej przybliżyć sobie techniki, które pomogą Ci dogadać się ze swoim dzieckiem, koniecznie zajrzyj do tej książki.